Xωρίς κανόνες

Νιώθω να σταματά ο χρόνος μα ποιος ρωτάει
Αν η ζωή με προσπερνά και με πονάει
Το ουράνιο τόξο της καρδιάς δεν έχει χρώμα
Θέλω να μείνω μοναχός λίγο ακόμα
Λίγο ακόμα...

θέλω να γίνω μια στιγμή χρυσό αστέρι
Στον ουρανό να αφεθώ χωρίς κανόνες
Με το φεγγάρι να πετάω χέρι-χέρι
Τα καλοκαίρια ξαναζώ και τους χειμώνες

Νιώθω να μου μιλά ο αέρας μα ποιος ρωτάει
Τι να μου λέει, μυστικά και που το πάει
Κι είναι ο ρυθμός μοναχικός και δίχως τόνο
Βάλε στα λόγια μουσική διώξε τον πόνο
Διώξε τον πόνο...

Θέλω να γίνω μια στιγμή χρυσό αστέρι
Στον ουρανό να αφεθώ χωρίς κανόνες
Με το φεγγάρι να πετάω χέρι-χέρι
Τα καλοκαίρια ξαναζώ και τους χειμώνες

Δε βαριέσαι

Ταξίδι στο άγνωστο με ροκ μουσική
Φώτα θολά στη σκοτεινή εθνική
Το αμάξι τρέχει κι εγώ είμαι ταπί

Δε βαριέσαι

Όλοι μου λεν μην κάνεις πια σαν παιδί
Βρες μια κοπέλα που να είναι καλή
Τα σκουλαρίκια βγάλε πια απ’ τ’ αυτί

Δε βαριέσαι

Κοίτα να βρεις κάποια δουλειά σοβαρή
Βαλε πουκάμισο, γραβάτα, γυαλί
Και το bluetooh απαραιτήτως στ΄αυτι

Δε βαριέσαι

Μαθε πως πρέπει να βαράς προσοχή
Σε κάθε σάπιο αφεντικό, υποταγή
Άσε τα όνειρα και γύρνα στη γη

Δε βαριέσαι

ό,τι κι αν λέτε εγώ δε δίνω δεκάρα
Έχω χεσμένη τη δίκη σας τη φάρα
Η ζωή μου, μου ανήκει και άρα

Δε γαμιέστε

Βροχή και χώμα

Μη μου ζητάς να ξεχαστώ
Τον έρωτα μου να πετάξω
Όπου κι αν πας σ’ ακολουθώ
Δεν το αντέχω να σε χάσω

Ότι θελήσεις θα σου πω
Κι ότι ζητήσεις κάνω
Εσύ είσαι αυτή που αγαπώ
Μα το ξημέρωμα σε χάνω

Οπού κι αν είσαι μη ξεχνάς
πως πάντα θα ’μαι εδώ για Σένα
κι ας με πληγώνει που πετάς
τα όνειρά μου ένα ένα

θέλω ένα βράδυ αγκαλιά
να κοιμηθούμε ακόμα
να σε ποτίσω με φίλια
ειμ’ η βροχή κι ’σαι το χώμα

Τέλεια Νότα

Μου λες ότι θέλεις να βλέπεις τη γη
να γυρίζει και τ’ άστρα ν’ ανάβουν σα φώτα
πίσω τους τρέχεις να προλάβεις να δεις
πως παίζει το σύμπαν σαν τέλεια νότα
πως είναι να είσαι στον άπειρο κόσμο
νομίζεις πως μπαίνεις και εσύ σε τροχιά
και γυρνάς πάλι πίσω γεμάτη αγάπη
φωνάζεις ν' ακούσουν, πως είσαι καλά...

Εκεί έξω τα πάντα μυρίζουν γαλήνη
ο αέρας φυσάει τα μαλλιά σου ξανά
η σκέψη σου πάντα εκεί θα γυρίζει
όταν πάλι την πλάτη, η ζωή, σου γυρνά
όταν νιώθεις πως θέλεις απ’ όλα να φύγεις
και μου λες δεν αντέχω να ζήσω άλλο εδώ
κατεβάζω τ’ αστέρια στα ποδιά σου εμπρός
και σου λέω για 'σένα, τα πάντα μπορώ...

Παιδί να γίνω λαχταρώ

Πως πέρασαν τα χρόνια μου
κοντεύω τα τριάντα
Οι αναμνήσεις γύρισαν
σαν μια παλιά μπαλάντα

Θυμάμαι ήμουνα παιδί
με μπάλα στην αλάνα
σκέφτομαι τα παιχνίδια μας
τον Άκη και την Άννα

Τα χρόνια δε γυρίζουνε
μονάχα μπρος μας πάνε
πότο, τσιγάρο, έρωτας
της μιας στιγμής ζητιάνε

Για ένα λεπτό θα ήθελα
παιδί ξανά να γίνω
απ΄το μεδούλι της ζωής
να σκύψω και να πίνω

Θέλω να τρέξω όπως παλιά
ανέμελος στους δρόμους
απ΄τη ζωή για μια στιγμή
να τους ξεχάσω όλους


Παιδί να γίνω λαχταρώ
αλάνες περιμένω
και πάλι στα πενήντα μου
εγώ θα επιμένω