ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΊΣΟΥ Η ΠΥΛΗ

Χωρίς να ξέρω έμαθα
Και απρόσμενα την βρήκα
Την ομορφιά στα μάτια σου
Αγγέλου είσαι προίκα
Γεμίζεις κάθε μου κενό
Και της ψυχής τα βάθη
Όλος ο κόσμος να το μάθει
Νεράιδα σ’αγαπώ


Όλα φαντάζουν όμορφα
Τα πάντα σε θυμίζουν
Και τα γαλάζια μάτια σου
Την θέα μου γεμίζουν
Δεν βλέπω πλέον σκοτεινά
Δεν νιώθω πια μονάχος
Πλημμύρισα με πάθος
Για σένα που αγαπώ


Νιώθω γεμάτος δίπλα σου
Φιλώντας σε τα χάνω
Για σένα πριγκιπέσα μου
Τρέλα μεγάλη κάνω
Σε θέλω πάντα δίπλα μου
Μακριά σου δεν αντεχω
Εσένα μόνο έχω
Και μου είναι αρκετό


Περνάει ο χρόνος άσκοπα
Όταν δεν είσαι εδώ
Μετρώ τα δευτερόλεπτα
Ξανά για να σε δω
Εύχομαι πάντα να κρατάς
Χαμόγελο στα χείλη
Του παραδείσου η πύλη
Τα μάτια σου τα δυο