Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Σ’ΑΓΑΠΩ

Άλλη μια μέρα μακριά σου
Πως θα περάσει θε να δω
Κι αν προσπαθώ να κλείσω μάτι
Τη λέξη βλέπω Σ’αγαπώ


Άψυχα πράγματα τριγύρω
Το τζαμί κρύο και θολό
Τρεις λέξεις βγαίνουν απ΄το στόμα
Μονάχα εσένα αγαπώ


Μακάρι να μπορούσα τώρα
Εσένα να’χω αγκαλιά
Κι ο πόνος που’χω στην καρδιά μου
Να σβήσει μέσα στα φιλιά


Στα μάτια σου ο κόσμος όλος
Μου φαίνεται πολύ μικρός
Και από την λάμψη που εκπέμπουν
Νύχτα φωτίζεται ο ουρανός


Είμαι τρελός για σένα
Δεν ξέρω τι να πω
Μονάχα σου το ορκίζομαι
Τρελά σε αγαπώ

2 σχόλια:

vanilla είπε...

Αχ ρε Φώτη... Διαβάζω τα ποιήματα σου έχω και τη φωτογραφία του απέναντι.... Άντε μετά να σηκωθώ από τα πατώματα!

Φώτης Κωνσταντόπουλος είπε...

Κρύψε την φωτογραφία :)