Τι και αν εσύ δεν ξέρεις πλέον τι ζητάς
Τι και αν δεν θες ποτέ στα μάτια να κοιτάς
Τι νόμιζες πως είμαι εγώ για σένα
Πως πίστεψες πως είμαι ένα ψέμα
Τι και αν δεν έμαθες ποτέ σου να αγαπάς
Τι και αν δεν νοιάζεσαι τους άλλους αν πονάς
Πρόσεχε όμως γιατί μόνη σου θα μείνεις
Αν συνεχίσεις κάθε πόρτα να την κλείνεις
Πάντα θα βρίσκεις κάποιον δήθεν να ξεχνιέσαι
Πάντα θα έχεις έναν τύπο να πηδιέσαι
Ποτέ δεν θα΄βρεις όμως κάποιον να σου δώσει
Ότι αξίζεις και απ΄το χάος να σε σώσει
Κάνε ότι θες με τη ζωή και την καρδιά σου
Μόνο μια χάρη σου ζήτω πριν να’πω γεια σου
Ένα τσιγάρο και ένα πιόμα σε μια γωνία
Να σου θυμίζει την δικιά μου αγωνία
