Λίγο μελάνι και χαρτί
τις σκέψεις μου να γράφω
αφού σε φίλους να μιλώ
δεν μπόρεσα να μάθω
Εδώ βγαίνουν τα όνειρα
το μίσος και οι χαρές μου
τα μυστικά που κουβαλώ
οι δυνατές φωνές μου
Λίγο μελάνι και χαρτί
να το μουσκέψω λέξεις
σαν δάκρυα απ΄τα μάτια μου
τρέχουν ζεστές οι σκέψεις
Εδώ μπαίνει η σφραγίδα μου
το στίγμα της ψυχής μου
οι λέξεις παίρνουνε μορφή
και ήχο της φωνής μου
Εδώ υπάρχουν αρκετοί από τους στίχους μου, κάποιοι δεν είναι ολοκληρωμένοι και κάποιοι δεν έχουν τίτλο. Παρακαλώ γράψτε τα σχόλια σας ελεύθερα. Όλα τα παρακάτω είναι πνευματική ιδιοκτησία του Φωτίου Κωνσταντόπουλου Απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφή αντιγραφής και αναδημοσίευσης.
Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010
Επιθυμία
Κοίτα με στα μάτια
Κάνε με κομμάτια
Δώσε μου κουράγιο να μαζέψω της ζωής μου τα κιτάπια
Κάνε με να νοιώσω
Δίνω όσο κι όσο
Φτάνει της καρδιάς τη μοναξιά μου να σκοτώσω
Δείξε μου το δρόμο
Πάρε μου τον πόνο
Μάθε στη καρδιά μου να αγαπάει εσένα μόνο
Δως΄μου το φιλί σου
Την αναπνοή σου
Θέλω κάθε μέρα πλέον να ξυπνώ μαζί σου
Φίλα με στο στόμα
Δωσ'μου λίγο ακόμα
Τώρα σου ανήκουν η καρδιά μου και το σώμα
Άσε με να κλάψω
Μέσα σου να ψάξω
Βρήκα τη γυναίκα της ζωής μου να φωνάξω
Κάνε με κομμάτια
Δώσε μου κουράγιο να μαζέψω της ζωής μου τα κιτάπια
Κάνε με να νοιώσω
Δίνω όσο κι όσο
Φτάνει της καρδιάς τη μοναξιά μου να σκοτώσω
Δείξε μου το δρόμο
Πάρε μου τον πόνο
Μάθε στη καρδιά μου να αγαπάει εσένα μόνο
Δως΄μου το φιλί σου
Την αναπνοή σου
Θέλω κάθε μέρα πλέον να ξυπνώ μαζί σου
Φίλα με στο στόμα
Δωσ'μου λίγο ακόμα
Τώρα σου ανήκουν η καρδιά μου και το σώμα
Άσε με να κλάψω
Μέσα σου να ψάξω
Βρήκα τη γυναίκα της ζωής μου να φωνάξω
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)