Το ξυπνητήρι της ζωής
σε δανεικό κρεβάτι
τα όνειρα μου σταματά
και μου γυρνά την πλάτη.
Ξύπνα να ζήσεις τη ζωή
την ομορφιά να ζήσεις
τα δανεικά που μου χρωστάς
κράτα τα για αναμνήσεις
Στο παραθύρι το νερό
Απ΄της βροχής το δάκρυ
Ξετύλιξε τη σκέψη σου
Μέχρι να βρεις την άκρη
Και όταν νομίζεις πως μπορείς
Στα μάτια να κοιτάξεις
Τότε μοναχά της καρδιάς
Το δρόμο να χαράξεις
Πλάγιασε πάλι στο κενό
Στο άδειο σου κρεβάτι
Το ξυπνητήρι της ζωής
Σου ξανακλείνει μάτι
Βούτα βαθιά στα όνειρα
Τίποτα μην φοβάσαι
Ότι είναι να΄ρθει θα ερθεί
Ακόμα και αν κοιμάσαι
Μόνο μην τύχει πρόσεχε
Και απότομα ξυπνήσεις
Και χάσεις πάλι της ζωής
Τις τόσες αναμνήσεις
