Πόσο πια θες να καώ,
σαν τσιγάρο αναμμένο
εχω κουραστεί να ζω,
μια ζωή να περιμένω
Εδώ υπάρχουν αρκετοί από τους στίχους μου, κάποιοι δεν είναι ολοκληρωμένοι και κάποιοι δεν έχουν τίτλο. Παρακαλώ γράψτε τα σχόλια σας ελεύθερα. Όλα τα παρακάτω είναι πνευματική ιδιοκτησία του Φωτίου Κωνσταντόπουλου Απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφή αντιγραφής και αναδημοσίευσης.
Πέμπτη 14 Απριλίου 2011
Μια μέρα ακόμα
Μια μέρα ακόμα ρε Θεέ,
μια όγδοη και γεια σου,
της μοναξιάς αντίδοτο,
να΄δινες στα "παιδιά" σου
μια όγδοη και γεια σου,
της μοναξιάς αντίδοτο,
να΄δινες στα "παιδιά" σου
Ζωγραφιστά στιχάκια
λέξεις θα πλάθω όσο μπορώ
να στάξουν χρωματάκια
να μου χορέψουν το χορό
χρωματιστά στιχάκια
να στάξουν χρωματάκια
να μου χορέψουν το χορό
χρωματιστά στιχάκια
Ψιθυρίζω
γλιστρήσανε οι σκέψεις μου
στο άδειο μου κεφάλι
στην ερημιά του φεγγαριού
μονάχος μου και πάλι
παρέα με τη μοναξιά
λέξεις να μου διαβάζει
ψιθυριστά μου τραγουδά
και τα καλά της βάζει
βάλε μου λέει λίγο αλκοόλ
και στην υγειά μου πιες το
τραγούδι πιάσε θλιβερό
ψιθυριστά και πες το
δεν έχει μείνει πια φωνή
για να φωνάξω φτάνει
μονάχος ψιθυρίζοντας
κουνάω το κεφάλι
στο άδειο μου κεφάλι
στην ερημιά του φεγγαριού
μονάχος μου και πάλι
παρέα με τη μοναξιά
λέξεις να μου διαβάζει
ψιθυριστά μου τραγουδά
και τα καλά της βάζει
βάλε μου λέει λίγο αλκοόλ
και στην υγειά μου πιες το
τραγούδι πιάσε θλιβερό
ψιθυριστά και πες το
δεν έχει μείνει πια φωνή
για να φωνάξω φτάνει
μονάχος ψιθυρίζοντας
κουνάω το κεφάλι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)