Αντρική αγανάκτηση

Είσαι το ξέρεις όμορφη
Μα είσαι και γκρινιάρα
Αν σου γαμήσω τίποτα
Εγώ θα φταίω άρα;

Το ξέρεις γκρίνια δεν μπορώ
Μουρμούρα δεν αντέχω
Θα σου γαμήσω ένα πρωί
Ότι έχω και δεν έχω

Σταμάτα να τρελαίνεσαι
Και αφορμή μη δώσεις
Χαστούκια έπρεπε να φας
Από μικρή να στρώσεις

Το ξέρω σε πληγώνουνε
Τα λόγια τούτα απόψε
Αν θέλεις να’μαστε καλά
Τις μαλακίες κόψε

Θα μου μιλάς ευγενικά
Με γλύκα και αγάπη
Γιατί από ότι φαίνεται
Είσαι μεγάλη απάτη

Αν συνεχίσεις για πολύ
Τα αρχίδια να μου πρήζεις
Πακέτο στη μανούλα σου
Θα αποσταλείς, να πήζεις

Γιαυτο σου λέω αγάπη μου
Μωρό μου έρωτα μου
Κάποτε σε αγάπησα
Μα τώρα έχε γεια μου

Πρέπει να κλείσω κάπου εδώ
Τους στίχους και να πάψω
Μα έχω ακόμα αρκετά
Για τη κυρία να γράψω

Άντε γιατί σας κούρασα
Μονάχα ένα ακόμα
Για να της πω σε αγαπώ
Και ας είναι μια βρώμα

Μου γάμησες τον έρωτα
Μου σκότισες τα αρχίδια
Παντρεύτηκα ο κόπανος («αγάπησα ο κόπανος», για τους ανύπαντρους)
Την πουτανιά την ίδια