Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Αν

Αν ζητούσες να ζήσω,
μια ζωή αγκαλιά σου,
αν γινόταν να κάνω,
τη ζωή μου δικιά σου..
τραγουδάκια θα γράψω
να μιλάνε για ‘σένα,
της καρδιάς μου κομμάτια
θα σου δίνω ένα – ένα

Αν ζητούσες να νιώσω
του φιλιού σου τη γεύση
αν μπορούσες να μάθεις
της καρδιάς μου τη σκέψη
μεθυσμένη θα είσαι
απ΄το αλκοόλ του έρωτα μου
άσπρο πάτο θα πιούμε
την αγάπη καρδιά μου

8 σχόλια:

Unknown είπε...

bravo...gia alli mia fora bravo!! k maresei pou ekselisesai...kathe ena einai kalutero apo to proigoumeno...

Φώτης Κωνσταντόπουλος είπε...

Σε ευχαριστώ Σάνη :)

georgia είπε...

taksidepse mas kai allo re foti:)

Ανώνυμος είπε...

Ξάδερφε, ή είσαι πολύ ερωτευμένος ή τι να πω...Μπράβο! Τα διάβασα όλα και είναι τέλεια.

Λίτσα

Φώτης Κωνσταντόπουλος είπε...

Λίτσα!!! Πως με βρήκες εδώ; :)

Σε ευχαριστω... και οχι δεν ειμαι ερωτευμενος :)

Ανώνυμος είπε...

geia sou kai sygxaritiria.Tha prepei na eisai poly erwteumenos na grafeis tetiapoihmata..

Ανώνυμος είπε...

nomizw ligo ephreazesai apo ton vasilaki h apo to sxoliko an8ologio....omoiokatali3ia ole


Marialena

Φώτης Κωνσταντόπουλος είπε...

Ευχαριστω για τα καλα σου λογια Μαριαλενα. Επηρεασμενος ειμαι απο πολλα, κυριως απο τη ζωη :) Και οχι δεν ειμαι ερωτευμενος παντα οταν γραφω :)