Η ΚΟΡΗ

Έρχεται η ώρα κόρη μου
που φέγγει το φεγγάρι
και φύλλα βγαίνουν όμορφα
λουλούδια σε κλωνάρι


νερό τρέχει ασύστολα
απ΄του βουνού τα χιόνια
και στη σκακιέρα του θεού
εμείς είμαστε πιόνια


τριγύρω όλα φεύγουνε
γυρνάνε πάλι πίσω
κάστρο στην αμμουδιά ποτέ
δεν έπρεπε να χτίσω


κοίτα πως φεύγει η ζωή
τρέχει και δεν την φτάνω
τα δευτερόλεπτα περνούν
άλλη μια ανάσα χάνω


δεν προλαβαίνω πίσω της
να τρέξω να προφτάσω
και να της πω σε αγαπώ
δεν θέλω να σε χάσω


μάθημα γίνε σε πολλούς
να ζούνε τη στιγμή τους
ποτέ να μην αφήνουνε
στη τύχη τη ζωή τους


όσα ποθείς και σκέφτεσαι
καν’τα και ας μετανιώσεις
όση αγάπη σου΄μεινε
προσπάθησε να δώσεις


ήρθε το τέλος μας εδώ
τους στίχους πάλι κλείνω
μες το συρτάρι της καρδιάς
και μόνη σου σ’αφηνω