Θέλω να βλέπω στο σκοτάδι
Φωτιά αέρα και νερό
Απ’της ζωής να φύγω το πλοκάμι
Για μια φορά ελεύθερος να ζω
Το πιάνο παίζει μελωδίες
Μα εγώ να ακούσω δεν μπορώ
Βγαίνουν σωστές οι προφητείες
Άχαρες νότες πέφτουν στο κενό
Βαρέθηκα τα παχυλά τα λόγια
Τις υποσχέσεις και τα σ’αγαπω
Με σπρώξανε βαθιά μες τα υπόγεια
Μάταια ψάχνω στο σκοτάδι να με βρω
Ακούστε με καλά όλοι εκεί έξω
Δώστε αγάπη αληθινή στον διπλανό
Όλοι φωνάζουνε θεέ μου πως θα αντέξω
Λίγη αγάπη και στοργή αναζητώ
3 σχόλια:
auto nomizo einai an oxi to kalitero apo ta kalitera sou! to'xeis foti
Foti i kravgi sou gia agapi nomizw ekfrazei ti vathiteri anagi alla kai ti megaliteri prosfora tou anthrwpou ston sinanthrwpo..
Αυτό είναι αλήθεια Μορφουλάκι. Και ο Φώτης έχει πολλά να δώσει. Είναι φορές που δεν το δείχνει, αλλά έχει μεγάλο συναισθηματικό πλούτο και αυτό φαίνεται και στα ποιήματα του.
Δημοσίευση σχολίου